بیش فعالی
آیا کودک‌تان بیش فعال است یا بازیگوش؟
اختلال بیش فعالی (ADHD) یا کم‌توجهی (ADD) در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه بوده است؛ در این میان برخی افراد باور دارند در تشخیص این اختلال کمی اغراق می‌شود و از تجویز داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی برای مقابله‌ی سریع با رفتارهای دردسرساز کودکان، به‌عنوان نخستین راه درمان نگران هستند.
ازطرفی عدم تشخیص به‌موقع این اختلال هم نگران‌کننده است. اما از کجا بفهمیم که کودک‌مان علائم بیش فعالی از خودش نشان می‌دهد یا فقط بازیگوش و پرانرژی است؟
برای دانستن پاسخ سؤال‌تان این مقاله را دنبال کنید.
آیا علائم بیش فعالی در همه یکسان است؟
اگر فکر می‌کنید فرزندتان در فکر‌کردن، رفتار و روش یادگیری با دیگران تفاوت دارد؛ و نگرانید که شاید دلیل مشکلات فرزندتان در خانه، روابط خانوادگی و دوستانه بیش فعالی است، به پزشک کودکان یا هر متخصص شایسته‌ی دیگری مراجعه کنید.
همچنین مهم است که از برخی نشانه‌ها و علائم بیش فعالی آگاه باشید. پدر و مادرهای بسیاری از ابتلای فرزندشان به بیش فعالی/کم‌توجهی آگاه نیستند؛ به‌ویژه وقتی کودک به‌شکل آشکار بیش از حد فعال نیست.
این باور که همه‌ی کودکان مبتلا به این اختلال بیش از حد فعالیت دارند و مثل خرگوش همیشه درحال ورجه‌وورجه هستند، درست نیست.
اختلال بیش فعالی در بزرگسالان و نیز در کودکان مختلف، همگن و با ویژگی‌های یکسان نیست.
علائم بیش فعالی به روش‌ها، با ترکیب‌ها و در درجات گوناگونی بر افراد تأثیر می‌گذارد. این اختلال ممکن است در افراد مختلف به‌شکل متفاوت بروز کند؛ ممکن است نشانه‌های آن بسته به عوامل پیرامونی بسیار متفاوت باشد.
افزون بر همه‌ی این‌ها، علائم بیش فعالی با تغییر شرایط زندگی و گذر از پیش‌دبستانی به دبستان، دبیرستان و پس آن تغییر می‌کنند.
اگر گمان می‌کنید فرزندتان بیش‌فعال است، بهتر است با برخی نشانه‌ها و ویژگی‌های شاخص افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی/کم‌توجهی آشنا شوید.
کسب دانش درباره‌ی اختلال بیش فعالی – کم توجهی در کودکان و افزایش آگاهی درباره‌ی روش‌های اثرگذاری این اختلال بر زندگی فرزندتان، به شما و پزشک کودک‌تان کمک می‌کند ارزیابی دقیق‌تری از وجود اختلال داشته باشید و روش‌های درمان مناسب را انتخاب کنید.
ابعاد اساسی اختلال بیش فعالی/کم‌توجهی
3 بعد اساسی این اختلال بی‌توجهی، تکانشگری (impulsivity) و یا بیش‌فعالی است.
در همه‌ی کودکان مبتلا به این اختلال در زمان‌های مختلف درجات متفاوتی از بی‌توجهی، واکنش‌های ناگهانی و رفتارهای بیش‌فعالانه دیده می‌شود.
رفتار این کودکان با هنجارهای گروه سنی مربوط هم‌خوانی ندارد و با رفتار دیگر هم‌سالان‌شان متفاوت است؛ این رفتار متفاوت باعث اختلال جدی در توانایی کودک برای انجام درست و موفقیت‌آمیز کارها در خانه و مدرسه می‌شود.
درادامه، با برخی از نشانه‌های رفتاری آشنا می‌شوید که ممکن است هشداری برای وجود اختلال بیش فعالی/کم‌توجهی در فرزندتان باشند.
باید بدانید این اختلال انواع گوناگونی دارد و کودکان ترکیب متفاوتی از نشانه‌ها را بروز می‌دهند. همچنین ممکن است مشکل کودک‌تان ربطی به این اختلال نداشته باشد.
اگر فکر می‌کنید فرزندتان دچار بیش فعالی است، پیش از هر کاری با پزشک کودکان یا کارشناسی واجد شرایط صحبت کنید.
1. بی‌توجهی
کودکی که نقص توجه دارد:
منبع :